Tot nog toe werd geloofd dat
een beet van de Komodovaraan dodelijk was door de aanwezigheid van giftige
bacteriën in de bek. Ook ik heb dit als dierentuingids altijd zo aan mijn
groepen verteld.
Maar een baanbrekend onderzoek
uitgevoerd door een team onder leiding van de aan de universiteit van Queensland
verbonden professor Bryan Fry toont nu aan dat in de bek van de Komodovaraan eigenlijk
net dezelfde bacteriën huizen als in die van andere carnivoren.
En dus moeten we de manier van
hoe we naar deze dieren kijken dringend bijstellen.
“Eigenlijk zijn Komodovaranen
heel hygiënische dieren”, zegt professor Fry. “Na te hebben gegeten zullen zij
10 tot 15 minuten besteden aan het proper maken van hun bek door aan hun lippen
te likken en hun kop tussen de bladeren te wrijven. Daarnaast wordt hun bek ook
nog eens zeer goed schoon gehouden door hun tong. In tegenstelling tot wat de
mensen denken hebben zij dus geen restanten van rottend vlees tussen hun tanden
zitten waarop de bacteriën welig tieren.”
Komodovaranen leven in
Indonesië en voeden zich voornamelijk met waterbuffels, zwijnen en reeën.
Vooral de jacht op deze laatste twee diersoorten is succesvol. 75 procent
sterft binnen de 30 minuten, 15 procent sterft na drie tot vier uur.
Het overgrote deel van de
waterbuffels weet echter te ontkomen, maar wel met diepe wonden aan hun poten.
“Waterbuffels volgen hun
instinct en zullen zich na zulk een beet terugtrekken in een waterplas, in dit
geval kleine poelen met stilstaand warm water vol met uitwerpselen van deze
dieren en dus ook vol bacteriën”, legt Bryan Fry uit.
De aangetroffen bacteriën in de
bek van Komodovaranen zijn restanten van deze bacteriën die de varanen
binnenkrijgen simpelweg door te drinken van deze waterplassen. Maar ze bezitten
dus niet genoeg bacteriën in hun bek om een waterbuffel te infecteren en/of te
doden.
“Het is maar pas wanneer de
waterbuffel met zijn open wonden in het verontreinigde water gaat staan dat ze
geïnfecteerd raken”, aldus professor Fry. “Als het ware gaat de waterbuffel
naar de badkamer om zijn wonden te verzorgen.”
“Zo simpel heeft het al die
tijd geweest.”
Sterker nog, deze hele situatie
is artificieel en onnatuurlijk. Immers, het is de mens die de waterbuffel heeft
gedomesticeerd en op de Indonesische eilanden heeft geïntroduceerd. Van nature
komen ze voor in gebieden met enorme grote waterpoelen waarin de kans op
infecties veel kleiner is dan in de kleine waterplassen waarin ze zich nu
moeten terugtrekken/verfrissen/verzorgen.
Vertaling en bewerking door NM
9 juli 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten